Lieve mensen,
Ik wandelde tussen de velden. Het koren groeit. Klaprozen sieren de bermen en stoepranden langs de weg. Prachtige bloemenweides strelen mijn wezen met een veelheid aan kleuren en verschijningen. Ik voel de zon op mijn huid en de kiezelsteentjes onder mijn voeten. Hier een dikke kiezellaag waardoor het wat moeilijker stapt en daar een flinterdun laagje, nauwelijks hoorbaar wanneer ik erop wandel. Ik had wel wat praktische beslommeringen aan mijn hoofd de voorbije week. Ik hou niet van praktische beslommeringen. Het voelt de moeite niet waard, en toch moet ik ze ook ter harte nemen, naar best vermogen en open-minded. Ik zucht wanneer ik dit neerschrijf. Het komt goed. Het is goed. De franstalige tekst die mijn prachtige yogalerares me donderdagmiddag stuurde, viel als een geschenk uit de hemel. Ik citeer er een stukje uit:
‘Lâchez prise. … Ecoutez les besoins de votre corps, aimez et respectez ce précieux véhicule de votre âme’.
Ik wandel verder, voetballers op het voetbalveld, spelende kinderen op het terrein ernaast, een glimlach en een kneepje in mijn hand.
Moest je getriggerd worden door praktische ’todo-en-op-te-lossen-lijstjes’, neem je tijd om te landen in je lichaam en luister naar haar wijsheid en diepe kracht. Het komt goed. Het is goed.
Zonnige groet,
Marijke
