Lieve mensen,
Een verhaal gaat een eigen leven leiden.
Jouw verhaal gaat een eigen leven leiden.
Een verhaal gaat jouw leven leiden.
Jouw verhaal gaat jouw leven leiden.
Leven in een wereld van tot leven geroepen verhalen. Verhalen en gedachten die uren- of dagenlang door je hoofd spoken. Ze palmen je in en lijken van levensbelang. Kortsluiting in je lichaam, je hoofd neemt het van je over.
Ik oefen me reeds een tijdje om nodeloze en hardnekkige gedachtepatronen die opkomen te observeren zonder ze leiderschap te geven over mijn doen en laten. Ik neem mijn gedachten waar en nodig ze uit om thuis te komen in de stilte van mijn lijf waar ze tot rust komen en opgenomen worden in een groter geheel. Het is eenvoudig om neer te schrijven, maar het vraagt oefening en bewust verantwoordelijkheid nemen voor je eigen gedachten en verhalen.
Ik voelde de voorbije weken de strijd die mijn gedachten voerden over welke muzieklessen ik het beste zou volgen tijdens het komende jaar. Vorig jaar beëindigde ik het harptraject in het laatste specialisatiejaar aan de muziekacademie. September naderde. Mijn gedachtenstrijd over ‘wat nu?’ laaide op. Toch nog samenspel in de harpklas? Nog koor? Klavecimbel-les zonder thuis een klavecimbel te hebben? Het spel van enerzijds en anderzijds, en de twijfel en vraagtekens op mijn schouders voelen. Tot ik besefte dat mijn niet weten ook een weten was. ‘Ik wist het niet’. Ik bleef aanwezig bij het niet weten. De weerstand die ik voelde in mijn lijf verzachtte en smolt zachtjes weg. Toen werd het helder in mijn hoofd. Ik sluit een muziekhoofdstuk af en moest afscheid nemen van de fijne harplessen en de inspirerende harpleerkracht. Deze gedachte overweldigde me. Dit had ik te doorvoelen.
Ik start een nieuw muziekavontuur en leer klavecimbel, een snaarinstrument dat met toetsen bespeeld wordt. Ik heb nog geen instrument thuis, wat het een bijzondere uitdaging maakt voor mij. Naar de les gaan zonder je les goed geoefend te hebben… dat is wel wat voor het perfectionistische stemmetje in mij. Ik oefen mezelf om te ontspannen in dit gegeven en geniet met volle teugen van het ontdekken van de klavecimbel.
Ik nodig je graag uit om je gedachten en verhalen ook te observeren. Kan jij je gedachten ontspannen waarnemen zonder mee te gaan in het drama van je verhaal errond? Gewoon observator zijn van je mentale spinnenweb, zinken in je lijf en voelen in het nu. Kan je je gedachten laten zijn zonder jezelf er in te verliezen en zelf je gedachten te worden? Oefening baart kunst.
Muzikale groet,
Marijke
