Lieve mensen,
Zaterdagochtend. Een open hemel en een licht vriestapijt op het gras. De Halse straten liggen er wat verlaten bij. Bij de bakker wacht een rij mensen, we besluiten om straks brood te halen en rijden door naar het huis van onze zoon een beetje verderop. Daar ben ik nu. Zijn poes Misty heeft hij geadopteerd. Ze zit in de zetel te snoezen. Het is vredig stil. Ik voel de rust en omarm de stilte van het huis. De wereld draait verder, af en toe hoor ik een auto en zie de buurvrouw langswandelen. Ook de fanfare komt langs met driekoningenliedjes. Ik laat het allemaal gebeuren en laat me baden in het vredige gevoel, aanwezig hier en nu.
Misty heeft intussen haar plekje opgezocht op de verwarming. Ze zit daar wat te zitten. Ik zit aan de tafel en schijf wat. Ik heb nooit een huisdier gehad. Ik vind het best fijn om in het gezelschap van deze poes te zijn.
Ik wens dat ook jij de wereld rond je even zijn gang kan laten gaan en je jezelf laat baden in het pure, voedende levensbad.
Misty miauwt. Ze springt van de verwarming en loopt naar me toe. Ik sluit het schrijven af en laat haar teder bij mij op schoot zitten in de stilte van het huis.
Tedere nieuwjaarsgroet,
Marijke
