Wajoo!
Wat een mooi weer deze namiddag. Ideaal om buiten te gaan sporten. Na de eerder natte voorbije lenteweken lonkte mijn tennisraket. Ik kon er niet aan weerstaan en ben dus gaan tennissen. Altijd een beetje nostalgie om met mijn tennisraket, doos tennisballen en flesje water naar het domein van Huizingen te rijden om er een uurtje te gaan tennissen. Ik mijmer even terug in de tijd toen ik als kleutertje mee naar de terreinen in het domein stapte. Hand in hand met mijn tweelingzus, tussen mijn ouders, broers en zussen. Vaak zingend en springend over het paadje dat naar de terreinen liep. Moe getennist speelden we samen nog even rond de tennisvelden terwijl mijn ouders en oudere broers en zussen verder trainden voor de wedstrijden. Toen waren de tennisvelden in gemalen baksteen, moesten we ze vegen met een groot net en konden we glijden naar een moeilijke bal. Nu zijn ze in kurk, geen veegnetten meer en niet meer glijden naar de bal, maar wel veel plezier om een balletje te slaan! Ik voel me helemaal opgeladen. Jong geleerd is oud gedaan…dat klopt wel in dit geval -alleen het woord oud is wat overdreven! Ik heb een abonnement gekocht en kan nu 35 keer gaan tennissen dit seizoen in het domein…en dan nodig ik mijn tweelingszus uit voor een uurtje tennissen tesamen…als kers op de taart. Dus zusje, als je dit leest, hou je klaar!
Sportieve groet,
Marijke
