Lieve mensen,
Drie sjaals rond mijn nek, een dikke gele muts, zachte roze wanten en een warme jas, zo vertrok ik deze avond naar buiten voor een avondwandeling. ‘Goed gewapend tegen de kou’ zou ik kunnen zeggen, maar ik hou er niet van om mij te wapenen tegen iets, dus dat woord laat ik liever zo. ‘Goed aangekleed voor de kou’ voelt fijner voor mij, in vrede met de kou. En zo wandel ik elke dag mee met de flow van het weer. De ene dag voel ik regendruppels en hevige wind op mijn gezicht, de andere dag ervaar ik een koude neus. Ik ben dankbaar dat ik dit allemaal mag beleven zonder zorgen over wateroverlast of het bevriezen van mijn wimpers. Ik voel me een geluksvogel.
Ik stap goed door. Gedachten verdwijnen. De natuur waarin ik wandel, lijkt gehuld in een stil geluid, diep vanbinnen vol leven. Ik wandel verder, de bewoonde en verlichte straten in. Hier en daar hangt er nog kerstversiering aan de ramen, een zeldzame wandelaar met zijn hond kruist mijn pad. Mensen zitten binnen, alleen of samen met anderen. Ik wandel en voel de koude grond onder mij. De plassen die hier gisteren nog waren, zijn verdwenen. De lampjes branden aan mijn voordeur, ik kom thuis en voel de warmte in mijn huis en de warmte in mijn hart.
Nog even gezellig in de zetel een boek lezen, en dan geef ik mij over aan dromenland in de donkerte van de nacht.
Ik wens je graag hartverwarmende warmte toe in de koude van de komende dagen. Als je het van binnen koud zou krijgen, kan je misschien even naar buiten gaan met de nodige sjaals, muts, wanten en een jas…je lijf kikkert er dadelijk van op!
Winterse groet,
Marijke
