Van ver hoor je ze. De eerste keer klonk het als een vreemd en ongewoon orkest. Je ziet ze uitzondelijk tevoorschijn komen tussen het riet. Het tafereel boeit mij.
De warmte van de zon.
Een plekje ongerepte natuur.
Het gekwaak van kikkers in de vijver.
Het geritsel van het riet.
Een vogel die gracieus overvliegt.
Madeliefjes, boter- en klaverbloemetjes rondom mij in het gras.
De zachte wind in mijn haar.
Mijn voeten op de grond.
Mijn hand in de zijne.
En dan voel ik.
Het is goed zoals het is.
