Lieve mensen,
Deze week hoorde ik mooie woorden. Toen ik ze hoorde, zaten we -mijn jongste zoon en ik-gezellig samen…te zitten, samen te zijn. Zijn -inmiddels redelijk grote- voeten op mijn schoot, want niets (of bijna niets) leuker dan mama die ‘s avonds in de zetel op de voeten kietelt.
We hadden de televisie opgezet en hadden afgesproken dat hij daarna zou gaan slapen. Toen hoorde ik het meisje op de televisie tegen een wasbeertje zeggen: ‘Het is goed. Je hoort hier thuis.’
De eenvoud en kracht van deze woorden raakten mij.
‘Het is goed. Je hoort hier thuis.’
Ik herhaalde ze voor mezelf: ‘Het is goed. Ik hoor hier thuis.’ Het raakt mij wanneer ik dit in volheid en liefde zeg tegen mezelf. Ik hoor hier nu thuis, hier, op Aarde. Ik leef in een lichaam, mijn aardelijf. En soms word ik uitgedaagd en kan alles ‘den boom in’, en toch…
Het Leven is goed! Wat mij ook overkomt, welke uitdaging er ook op mijn pad komt, het Leven is goed. Daar ben ik diep van overtuigd.
En als ik met dit gevoel van ‘het is goed wat is’ leef, is elke dag een belevenis en een verrijking. En dit geldt ook voor situaties waarvan we oordelen dat ze lastig zijn, of moeilijk, of niet-eerlijk, of…Als je deze situaties op je laat afkomen vanuit het lijfelijk gevoel dat het leven goed is, kleuren ze heel anders. Als je deze situaties ten volle toelaat vanuit nieuwsgierigheid:’ Waartoe nodigt deze situatie mij uit?’, kleuren ze heel anders.
Ik hoor hier thuis.
Jij hoort hier thuis.
Wij horen hier thuis.
Welkom lieve jij, in je eenvoud, je volheid en je puurheid!
Liefs,
Marijke
